Roztocze – jako, że mieszkam dość blisko – znam i lubię, bo często jeżdżę tam na spacery z psami, treningi i inne riki tiki. Dlatego też, bieganie w tamtejszym Ultra jest dla mnie równie naturalne i oczywiste jak sine paznokcie dzień po. No ale nie uprzedzajmy faktów. Po poprzednich dwóch mniej lub bardziej (bardziej mniej) udanych startach na 30 kilometrów trochę obraziłem się na ten dystans i postanowiłem bez rozdrabniania zmierzyć się tym razem z 90-tką. Miał to być zarazem mój powrót do długiego biegania po kontuzjach jak i najdłuższy dystans w całej mojej dotychczasowej hehe karierze.