Udział w 12 godzinnym biegu w Rudzie Śląskiej był dla mnie jednym z dwóch poważnych tegorocznych startów.  Oczywiście wszystkie zawody, w których biorę udział traktuję serio, jednak, oprócz 24 godzinnych wrześniowych zmagań w Katowicach, właśnie start w Rudzie Śląskiej miał być przysłowiową wisienką na torcie. Cały cykl przygotowań, formuła treningów, czy nawet udział w innych zawodach podporządkowane były w pierwszej części sezonu właśnie rudzkim zmaganiom. Był to eksperyment, który miał dać odpowiedź, czy własne doświadczenia z poprzednich lat startów pozwolą się samemu, bez udziału żadnych zewnętrznych planów treningowych, odpowiednio przygotować, do nie ma co ukrywać, zawodów o ponadprzeciętnym stopniu trudności. Czytaj dalej →

Udział w 24 godzinnym biegu górskim wydawał mi się logiczną konsekwencją moich zeszłorocznych startów w zawodach ultra. Biegłem już w końcu prawie 20 godzin po trasie o podobnej konfiguracji (Beskid Ultra Trail), jak i klasyczne 24 godziny po płaskim w Katowicach. Niestety logika, skądinąd nauka, której bardzo często ufam w swoim codziennym życiu, nie zawsze daje gwarancję osiągnięcia sukcesu. Dzieje się tak zazwyczaj wtedy gdy zapominamy o  zmiennych, na których wpływ  mamy  niewielki, żeby nie  powiedzieć  żaden. Takimi czynnikami  podczas  Zamieci miała okazać się  pogoda i przede wszystkim sprzęt,  ale  po  kolei… Czytaj dalej →

Start w Katowicach był moim jubileuszowym 50 występem w zawodach biegowych. Początkowo ta okrągła okazja miała przypaść na udział w Kaliskiej Setce. Na szczęście nie było chętnych do tego wyjazdu, i mimo uzasadnionych obaw, udało mi się zwieńczyć 'dzieło’ w mieście, w którym się urodziłem. W mieście, w którym pobiegłem swój pierwszy maraton. Wreszcie w mieście, z którym, chociaż formalnie nigdy w nim nie mieszkałem, wiążą mnie bardzo silne więzi, do którego zawsze wracam z ogromną nostalgią. W Moim Mieście… Czytaj dalej →

Zacznę od tego, że do końca nie wiedziałem o czym pisać w tej relacji. Udział w tym biegu miał być dla mnie przysłowiową wisienką na torcie tegorocznych startów. Niestety, w dużej mierze z przyczyn ode mnie niezależnych, nie do końca tak się stało. Biegnąc dwa tygodnie wcześniej maraton we Wrocławiu nabawiłem się kontuzji, która dokładnie na sześć dni przed startem w Beskid Ultra Trail (dalej będę posługiwał się skrótem BUT) skutkowała lekko spuchniętym i dosyć mocno obolałym lewym kolanem. Na szczęście zimne okłady i żel przeciwzapalny podziałały na tyle skutecznie, że w dniu startu w okolicach kolana czułem tylko lekki dyskomfort. Czytaj dalej →

To pytanie ciągle kręciło się w mojej głowie po niezbyt udanym starcie w Maratonie Dębno. Ciężkie, lecz zupełnie chaotyczne treningi plus przeziębienie na tydzień przed biegiem zakończyły się niby życiówką, z której byłam totalnie niezadowolona, a szczególnie ze stylu w jaki udało się ten bieg ukończyć. Całą wiosnę forma nie chciała wrócić, więc i fizycznie i psychicznie byłam podłamana i na końcu stało się najgorsze, co tylko mogło się przytrafić, czyli kontuzja, która unieruchomiła mnie prawie na 3 tygodnie… No i totalna załamka… dzięki której jednak zweryfikowałam swoje podejście do biegania. Pod koniec czerwca zaczęłam wychodzić z domu na 5-7km – myśli o maratonie uznawałam za abstrakcję, ale jednak ciągle wracały. Czytaj dalej →

Zastanawiałem się czy ma sens wklejać relację z biegu, w którym byłem jedynym Vege Runnersem. Ciągle czytam o zawodach, gdzie nasz klub reprezentuje spora gromadka startujących. Ludzie się wspierają, wzajemnie dopingują, można by rzec tworzą historię klubu. A tutaj jeden rodzynek, w dodatku nie do końca przekonany czy w tych zawodach, ze względu na dyspozycję, wziąć udział. Drogą kompromisu wrzucam krótką, ale mam nadzieję treściwą relację. Czytaj dalej →

Żeby była pełna jasność niniejsza relacja jest moją,  całkowicie subiektywną oceną zarówno samego biegu, jak i całej otoczki związanej z zawodami. Na większości portali Maraton w Dębnie zbiera bardzo pochlebne opinie, zdecydowana większość uczestników wypowiada się w samych superlatywach o organizacji, traktowaniu biegaczy, atmosferze.      I pewnie mają rację, ale mnie Dębno będzie się kojarzyć z kompletną klapą, dlatego pozwolę sobie niniejszym tekstem, przynajmniej odrobinę odreagować gorycz porażki.

Czytaj dalej →